Vakantie, niet echt…

Vier weken geleden zijn we naar Frankrijk vertrokken voor een vakantie van twee weken. We hebben een huis van vrienden gehuurd, zodat we alle comfort hebben en ik aan mijn broodnodige rust toe zou komen. Marc heeft bijna de hele weg gereden. Bij aankomst prachtig weer en een hartelijke ontvangst door mijn vriend Marco. De dagen erna aan het zwembad op de camping van de vriend gelegen om uit te rusten van de reis.

Maandags op bezoek gegaan bij William die een bed & breakfast in een chateau heeft met een heerlijk zwembad. En aangezien er drie mannen bij elkaar waren en het zonnig en warm was hebben we seks gehad. Voor het eerst weer ben ik geneukt. Als ik er voor zorg dat de prostaat niet heel erg hard geraakt wordt bleek dat prima te gaan.

Marc: het was een top ervaring samen met William en Jan. Het was voor mij een ervaring om op een goede ecologie seks te kunnen hebben. Wat ik bedoel bij ‘goede ecologie’ is dat ik niet alleen een fysieke aantrekking nodig heb maar ook een zielsverwantschap. Een klik op verschillende niveaus. Dat maak het voor mij nog geiler, waarbij iedereen aan zijn trekken komt. Ik vind het mooi en geil om te zien hoe Jan geniet. Dat maakt de ervaring dieper en het verbinding met zijn drieën nog sterker.

Dinsdag gewandeld, Marc moest op een helling van 500 meter drie keer op adem komen. Volgende dag naar de markt en omdat Marc ook een opgezwollen rechter onderbeen kreeg besloten donderdags even naar de huisarts te gaan. Zij belde direct naar een vaatspecialist voor onderzoek. Daar konden we om 18:00 uur terecht en na een echo lag Marc een uur later op de intensive care. Een longembolie links en rechts en een heel groot stolsel in de rechter lies. Meteen aan het infuus met bloedverdunners en de boodschap dat we net op tijd erbij waren.

Marc heeft twaalf dagen op de IC gelegen. mijn dagen bestonden uit opstaan, naar de bakker. Uitrusten tot de lunch, wat eten, weer rusten tot 14:45 om naar het ziekenhuis te gaan dat 35 km verderop was en om halfacht weer terug naar het huis en als ik nog energie genoeg had wat te eten en dan te slapen. Omdat Marc ondanks de stolsels zich prima voelde en een kamer alleen had konden we het natuurlijk niet laten om wat ondeugends te doen. Ik ben vreselijk bang geweest hem te verliezen.

Marc: de angst om te sterven heeft onder het oppervak bij mij gesluimerd. Ineens op een avond komt de angst helemaal op visite. Ik had Jan nodig! Het is mooi met onze technologie, maar helaas in Frankrijk heb je soms geen bereik. Ik probeerde Jan te bereiken, hij was bij William, gevoelens van jalousie, verlating, angst het kwam allemaal naar boven. Later in de nacht toen Jan terug naar onze vakantie huis reed zag hij dat ik had veel geappt en gebeld. Hierna heb ik voor het eerst kunnen toegeven dat ik hem nodig heb. Dit is voor mij niet makkelijk. Vanaf jonge leeftijd was ik, door omstandigheden, overal alleen alleen verantwoordelijk voor. Toegeven dat ik iemand nodig heb is een grote stap voor mij geweest. Jan: Dit was voor mij een groot geschenk. We zijn nog dichter bij elkaar gekomen.

Hoera voor William waar ik een nog een avond heb kunnen praten en me heb kunnen ontspannen doordat we in bed beland zijn. Na het neuken kreeg ik ineens wat diarree. Ik voel de me vreselijk dat dit gebeurde, schaamde mij ontzettend. Gelukkig was William heel lief en vond het niet erg.

Ik ben heel open over de gevolgen van de behandeling als ik seks met iemand heb. Uiteindelijk is mijn erectie minder hard en kom ik klaar zonder dat er sperma vrijkomt. Bovendien is mijn prostaat gevoeliger dan voorheen en moet er voorzichtig mee omgegaan worden. Maar de diarree overviel mij en dat was niet fijn.

Wat de seks betreft wordt de erectie wel minder hard, maar daar zijn pilletjes voor. Een voor de anale seks is Crisco een uitvinding. Dat vindt Marc inmiddels ook. Droog klaarkomen vindt ik geen enkel probleem.

Omdat de tabletten voor het plassen inmiddels op waren bleek dat plassen moeilijker gaat en meer pijn gaat doen, ook moet ik ’s nachts weer 4-5 keer eruit om te plassen. In Nederland weer snel bijbestellen.

Gelukkig heb ik heel veel steun gehad van Marco en zijn vriendin en van William. We konden een week langer in het huis blijven. Dus toen Marc vrijgelaten werd hebben we nog wat in de omgeving rondgekeken. Na bijna drie weken zijn we met een ambulance naar huis gebracht omdat Marc niet lang auto mag rijden. De alarmcentrales van de zorgverzekeraar en reisverzekering hebben ons enorm geholpen.

Het was niet alleen kommer en kwel, er is ook iets heel moois gebeurd, maar ik laat het leuks graag aan Marc over om te vertellen!!!

Marc: Door wat ik meegemaakt heb ging ik na denken over onze situatie. Als iets met mij was gebeurd in Frankrijk had Jan geen zeggenschap over mij. Snel mijn schoonzus ingeschakeld (jurist) en een tijdelijke codicil opgesteld. Maar ik wil meer. Ik heb Jan gevraagd om met mij te trouwen. Niet alleen is alles juridisch beter geregeld, maar vooral om onze liefde te vieren. En het tweede is het belangrijkste. Jan: een huwelijksaanzoek op de intensive care, wat is nog romantischer. Uiteraard zei ik “JA”.